Arek Kowalczyk
Ankiety, wraz z prośbą o jej wypełnienie oraz rozpropagowanie wśród współpracujących podmiotów i instytucji zainteresowanych rozwojem generacji małoskalowej i OZE, skierowane zostały do przedsiębiorców, organizacji przedsiębiorców operatorów systemów elektroenergetycznych, a także samorządów terytorialnych.
W ankiecie udział wzięły 283 podmioty, tj. przedsiębiorcy-inwestorzy, jednostki samorządu terytorialnego, organizacje przedsiębiorców i przedsiębiorstw dystrybucyjnych. Jak czytamy w raporcie URE, ankietowani zgodnie twierdzą, że niecierpliwie oczekują na nowe rozwiązania prawne, które miałyby stworzyć optymalne warunki rozwoju generacji rozproszonej.
Z raportu URE wynika, że w zakresie terenu pod lokalizację inwestycji − w przypadku, gdy gmina posiada miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego, istotną barierą okazał się czas trwania procedury jego zmiany. W sytuacji braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (a taki przypadek nadal dotyczy dużej części gmin), barierą staje się procedura uzyskania decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego dla danego źródła. W tym miejscu nadmienić należy, że zgodnie z regulacjami zawartymi w ustawie – Prawo energetyczne, do wniosku o określenie warunków przyłączenia podmiot ubiegający się o przyłączenie powinien dołączyć w szczególności wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego albo, w przypadku braku takiego planu, decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla nieruchomości określonej we wniosku, jeżeli jest ona wymagana na podstawie przepisów o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym.
Wypis i wyrys z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu powinny potwierdzać dopuszczalność lokalizacji danego źródła energii na terenie objętym planowaną inwestycją, która jest objęta wnioskiem o określenie warunków przyłączenia.
W zakresie warunków przyłączenia do sieci najistotniejszymi barierami są: tożsame, jak w przypadku źródeł o dużej mocy, wymagania w zakresie uzyskania warunków przyłączenia do sieci elektroenergetycznej oraz brak warunków technicznych i ekonomicznych przyłączenia do sieci. Dużym utrudnieniem dla podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci, a jednocześnie działaniem niezgodnym z obowiązującymi przepisami, jest uwzględnianie przez operatorów systemów dystrybucyjnych w kalkulacji wysokości opłaty za przyłączenie nakładów na rozbudowę lub/i przebudowę sieci dystrybucyjnej.
Urząd Regulacji Energetyki podkreśla w raporcie, że zgodnie z ustawą – Prawo energetyczne, przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się dystrybucją energii elektrycznej jest obowiązane zapewnić realizację i finansowanie budowy i rozbudowy sieci, w tym na potrzeby przyłączania podmiotów ubiegających się o przyłączenie, na warunkach określonych w przepisach wykonawczych oraz w założeniach do planu zaopatrzenia w ciepło, energię elektryczną i paliwa gazowe lub planach rozwoju w zakresie zaspokojenia obecnego i przyszłego zapotrzebowania na paliwa gazowe lub energię, natomiast budowę i rozbudowę odcinków sieci służących do przyłączenia instalacji należących do podmiotów ubiegających się o przyłączenie do sieci (przyłączy), powinno zapewnić przedsiębiorstwo dystrybucyjne, umożliwiając ich wykonanie zgodnie z zasadami konkurencji także innym przedsiębiorcom zatrudniającym pracowników o odpowiednich kwalifikacjach i doświadczeniu w tym zakresie.